Dhemb


Natë e ftohtë dhjetori dhe,
unë jam ulur në stolin tim të preferuar,
në mes të dimrit, këmbëzbathur,
e krejtësisht e hutuar.
E di çfarë dhemb më shumë ?!
Aspak të shihja veten në atë gjendje
sikur për t'u veshur kisha harruar,
e as lotët të patharë,
edhe ata të turbulluar.
Në këtë natë të ftohtë dhjetori
as yje, as qetësi, as melodi, nuk dhemb më as vetmi,
as zhgënjim, as dashuri,
as të shohësh mes njerëzish largësi,
as krenari, as çmenduri.
E madje, as çnjerëzi. 
Nuk dhemb as ideja
me të cilën kisha dalë          
të vija të ftohtin e shpirtit tim,
me atë të dhjetorit ballë për ballë.
Nuk dhemb më as të ftohtit e shpirtit.
Nëse nuk e ke kuptuar,
ta kam thënë tashmë...
Dhemb që, asgjë nuk dhemb më!

Originally written on: December 24th, 2015
Picture taken by: Bleron Llugiqi


Comments